Zajęcia dodatkowe realizowane w roku szkolnym 2021/2022 w Przedszkolu Miejskim nr 8
Język angielski:
-I, II, III, IV, V grupa- 60 minut tygodniowo
-VI grupa- 30 minut tygodniowo
Religia – na wniosek rodziców
-I, II, III, IV, V grupa- 60 minut tygodniowo
-VI grupa- 30 minut tygodniowo
Pomoc psychologiczno- pedagogiczna
w Przedszkolu Miejskim nr 8
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna realizowana jest na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2017 poz. 1591 z późn. zm.)
W Przedszkolu Miejskim Nr 8 pomoc psychologiczno-pedagogiczna realizowana jest w wymiarze 32 godzin tygodniowo dla całego przedszkola:
12 godzin – zajęcia logopedyczne
9 godzin – zajęcia z psychologiem
1 godzina – gimnastyka korekcyjna
4 godziny – integracja sensoryczna
0,5 godziny – zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne
0,5 godziny – terapia ręki
1 godzina – terapia pedagogiczna
1 godzina – TUS
3 godziny – zajęcia rozwijające uzdolnienia:
– 1 godzina – zajęcia artystyczne
– 2 godziny – zajęcia rozwijające zainteresowania matematyczne
Zajęcia z psychologiem – mgr Elżbieta Sabal
Konsultacje dla rodziców: środa, godzina 14.00 – 15.00
tel. (89) 542 – 90 – 15 wew. 274 lub mail sabal.elzbieta@zso3.olsztyn.eu
Do zadań psychologa należy rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci, odnajdywanie mocnych stron dziecka, zainteresowań, uzdolnień, szukanie przyczyn niepowodzeń. Ważne jest także minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania, diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu. Rodzice mogą liczyć na pomoc i wsparcie, gdy zauważają u swojego dziecka trudności lub borykają się dylematami w procesie wychowania.
Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno – społeczne (socjoterapia) – mgr Sylwia Kawałko
Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno – społeczne opierają się na terapii zajęciowej wspomagającej pracę z emocjami oraz zaburzeniami zachowań. Są także formą oddziaływań terapeutycznych na grupę.
Na zajęciach tworzymy atmosferę pozbawioną konfliktów, w której Dziecko czuje się w pełni komfortowo. Celem naszym na zajęciach jest rozpoznawanie swoich emocji i zdobywanie nowych umiejętności we współpracy z grupą. Szanujemy się wzajemnie i opisujemy swoje emocje związane zarówno z troskami jak i radością.
Głównym celem zajęć emocjonalno – społecznych są zajęcia terapeutyczne, edukacyjne i rozwojowe.
Przeznaczone są dla dzieci i młodzieży w każdej grupie wiekowej.
Zajęcia artystyczne – mgr Maja Tuchulska
Twórczość artystyczne jest jedną z ważniejszych form działalności dziecka w wieku przedszkolnym. Możliwości i osiągnięcia twórcze małych dzieci są bowiem wielkie i zdumiewające, zwłaszcza wtedy , kiedy stworzymy im warunki sprzyjające rozwojowi działalności artystycznej. Na zajęciach będzie realizowany program rozwijający aktywność plastyczną dziecka, jego zdolności i zainteresowania. Zabawy plastyczne będą uwzględniały kreatywność, indywidualizm, swobodę ekspresji oraz różnorodne techniki plastyczne (np. kalkograf, malowanie na podkładzie z kaszy, papierze ściernym itp.).
Zajęcia rozwijające zainteresowania matematyczne- mgr Anika Kubacka
Cel główny:
Rozwijanie zainteresowań dzieci z zakresu edukacji matematycznej.
Cele szczegółowe:
- zachęcanie do podejmowania różnorodnych działań matematycznych,
- umożliwianie uzyskania wiedzy o wyższym poziomie trudności, zgodnie z rozwojem
- intelektualnym i uzdolnieniami,
- wyzwalanie twórczej aktywności,
- wdrażanie do logicznego myślenia,
- zdobywanie umiejętności współpracy z rówieśnikami
Działania edukacyjne:
- Orientacja przestrzenna: posługiwanie się umownymi znakami, np.: strzałkami, w zabawach
tropiących.
- Organizacja przestrzeni i czasu: wskazywanie pełnych godzin na zegarze, mierzenie czasu
trwania różnych czynności, np.: stoperem; porównywanie czasu trwania różnych czynności,
stosowanie określeń: dłużej, krócej, zwracanie uwagi na upływający czas, uwidoczniony, np.:
w rozwoju dzieci.
- Rozwijanie umiejętności szeregowania i klasyfikowania: budowanie szeregów złożonych z
wielu elementów, klasyfikowanie przedmiotów pod względem wielu cech wspólnych.
- Kształtowanie pojęć liczbowych i umiejętności liczenia: rozpoznawanie cyfr, układanie
działań do podanych zadań.
- Rozwijanie intuicji geometrycznej: nazywanie figur geometrycznych(koło, trójkąt, kwadrat,
prostokąt), kształtowanie pojęć geometrycznych w umyśle dziecka.
- Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych: dalsze doskonalenie umiejętności
rachunkowych dzieci, które stanowi ich przygotowanie do tego, co będą robiły na lekcjach
matematyki.
- Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia: kształcenie ważnych czynności umysłowych
potrzebnych dzieciom do rozwiązywania zadań
- Mierzenie płynów: ćwiczenia pomagające dzieciom zrozumieć, że np. wody jest tyle samo,
chociaż po przelaniu wydaje się jej więcej lub mniej. Doświadczenia te ułatwiają dziecku
zrozumieć sens mierzenia i rozwiązywania zadań
- Konstruowanie gier przez dzieci: kształtuje odporność emocjonalną, i rozwija zdolności do
wysiłku umysłowego. Jest to dalsze ćwiczenie umiejętności rachunkowych dzieci
- Zapisywanie czynności matematycznych zgodnie z możliwościami dzieci: bezpośrednie
przygotowanie dzieci do pracy na lekcjach matematyki w szkole.
Zajęcia logopedyczne – mgr Agnieszka Gromelska, mgr Małgorzata Konczanin, mgr Elwira Konczanin – Dołkowska
Logopeda to specjalista zajmujący się diagnozowaniem, stymulacją rozwoju mowy, profilaktyką oraz terapią zaburzeń mowy.
Do zadań logopedy w przedszkolu należy:
• Przeprowadzenie badań wstępnych w celu ustalenia mowy wychowanków
• Diagnozowanie logopedyczne
• Organizowanie pomocy logopedycznej
• Prowadzenie terapii logopedycznej
• Podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji
• Wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli
Zajęcia logopedyczne wychodzą naprzeciw potrzebom językowym dzieci.
Głównym celem tych zajęć jest:
• Profilaktyka wad i zaburzeń mowy
• Wspomaganie rozwoju kompetencji językowych, które decydować będą o powodzeniu i sukcesach dziecka w edukacji szkolnej
• Terapia powstałych już wad oraz zaburzeń mowy
Kwalifikacja do zajęć terapii logopedycznej:
- Orzeczenia i opinie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej
- Przesiewowe badania logopedyczne dzieci na początku roku szkolnego
Terapia ręki – mgr Alicja Kamińska
Terapia skierowana jest przede wszystkim do dzieci:
• Mających trudności z wykonywaniem i koordynowaniem ruchów dłoni
i palców
• Niechętnie podejmujących zabawy manipulacyjne, np. malowanie, lepienie z plasteliny
• Unikających dotykania nowych i różnorodnych faktur
• Domagających się zbyt dużego ucisku w obrębie rąk i dłoni
• Mających podwyższone lub obniżone napięcie mięśniowe w obrębie kończyn górnych oraz obręczy barkowej
• Wykonujących precyzyjne czynności zbyt wolno, niedbale lub za szybko
• Mających problemy z utrzymywaniem przedmiotów w ręce (zbyt mocne zaciskanie lub wypadanie przedmiotów z rąk)
• Przejawiających trudności z samoobsługą, np. zapinanie guzików, wiązanie sznurowadeł, ubieranie się
• Mających zaburzenia koordynacji ruchowo-wzrokowej, co może przejawiać się niedbałym pismem lub mało estetycznymi pracami plastycznymi
Proces terapeutyczny jest dostosowywany indywidualnie do każdego dziecka.
Celem ćwiczeń jest przygotowanie obręczy barkowej, zbudowanie stabilizacji centralnej, poprawa propriocepcji- po to, by dzieci poprawnie siedziały przy stolikach – bowiem terapia ręki to nie tylko ćwiczenia motoryki małej i mozolne pisanie szlaczków. Terapia ręki to proces, którego jednym z ostatnich elementów będzie praca przy stoliku z ołówkiem w ręku.
Cele szczegółowe:
• Poprawa sprawności ruchowej kończyn górnych,
• Doskonalenie sprawności manipulacyjnej rąk,
• Doskonalenie wykonywania kontrolowanych i precyzyjnych ruchów palców,
• Doskonalenie umiejętności chwytu i pisania,
• Doskonalenie koordynacji pracy obu rąk,
• Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• Wspomaganie utrzymywania prawidłowej postawy,
• Poprawa koncentracji.
Ćwiczenia w ramach terapii to:
• Ćwiczenia wzmacniania obręczy barkowej,
• Ćwiczenia stabilizacji nadgarstków,
• Ćwiczenia ruchomości nadgarstków,
• Ćwiczenia doskonalące łuk dłoni,
• Ćwiczenia mięśni kciuka i chwytu precyzyjnego,
• Ćwiczenia rozwijające koordynację bilateralną – ćwiczenia symetryczne, naprzemienne, asymetryczne,
• Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej,
• Ćwiczenia kierunku rysowania, pisania, czytania,
• Ćwiczenia powtarzania, tworzenia sekwencji ruchowych, wzrokowych
i słuchowych,
• Ćwiczenia i zabawy wpływające na rozwój pisania w aspekcie motorycznym,
• Ćwiczenia relaksacyjne.
Trening Umiejętności Społecznych – mgr Dagmara Krajewska
Trening umiejętności społecznych to grupowe zajęcia, mające na celu podniesienie poziomu kompetencji interpersonalnych dzieci. Dzieci są dobierane do grup na podstawie wieku, poziomu rozwoju, doświadczanych trudności i mocnych stron. Trening umiejętności społecznych na celu ma także poprawę funkcjonowania w sytuacjach społecznych poprzez zmianę zachowań nieakceptowanych na pożądane i społecznie akceptowane.
Zajęcia skierowane są do dzieci:
- z autyzmem,
- z zespołem Aspergera,
- z ADHD,
- przejawiających zachowania agresywne,
- nieśmiałych,
- mających trudności z nawiązywaniem satysfakcjonujących relacji
z innymi, - przejawiających trudności z adaptacją do nowych sytuacji.
Podczas treningu umiejętności społecznych podejmuje się pracę nad:
- umiejętnością nawiązywania relacji z innymi,
- umiejętnością radzenia sobie z emocjami,
- umiejętnością współpracy w grupie,
- umiejętnością samokontroli (kontroli zachowania),
- umiejętnością rozwiązywania konfliktów,
- przestrzeganiem ustalonych zasad,
- odreagowywaniem napięć emocjonalnych,
- modyfikowaniem zachowań na bardziej aprobowane społecznie.
Cele TUS:
1. Doświadczenie akceptacji i szacunku ze strony osoby dorosłej innej niż rodzice:
Doświadczenie akceptacji, szacunku i uwagi ze strony osoby dorosłej (innej niż rodzice) jest niezbędne, aby czuło się ono ważne i potrzebne. Jest to szczególnie istotne w przypadku dzieci, które w przedszkolu/szkole uchodzą za „niegrzeczne” i upomnienia czy nagany to najczęstsze komunikaty jakie dostają od osób dorosłych.
2. Doświadczenie sukcesu w relacji z rówieśnikami:
Dzięki pozytywnym doświadczeniom w relacji z równieśnikami, dzieci nabierają poczucia kompetencji i sprawstwa, dzięki czemu stają się bardziej odważne i wytrwałe.
3. Kształtowanie, trenowanie i utrwalanie umiejętności:
Podczas zajęć, dzieci uczą się zasad i norm które funkcjonują
w społeczeństwie oraz zachowań akceptowanych w danych sytuacjach, a także mają okazje aby je ćwiczyć i utrwalać.
4. Psychoedukacja:
Dzieci poznają podstawową terminologię związaną ze światem emocji
i relacji, dzięki czemu łatwiej nazywać im swoje stany i obserwowane zjawiska.
Terapia pedagogiczna – mgr Dagmara Krajewska
Terapia pedagogiczna to nic innego jak oddziaływania za pomocą środków psychopedagogicznych na trudności dzieci w uczeniu się. Służy eliminowaniu niepowodzeń edukacyjnych i ich negatywnych konsekwencji. Specjalista terapii pedagogicznej opracowuje program zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, który ma usprawniać i stymulować zaburzone lub słabo rozwinięte funkcje sfery poznawczej, percepcyjno-motorycznej
i emocjonalno-motywacyjnej.
Cele terapii pedagogicznej:
• stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych, wyrównywanie szans edukacyjnych poprzez :
zaktywizowanie do pracy prawej i lewej półkuli mózgowej
wykorzystanie naturalnej podatności do uczenia się przez zmysły
usprawnienie spostrzegania wzrokowego i słuchowego
- rozwijanie pamięci słuchowej, wzrokowej i dotykowej stymulowanie celowego,
- wyrobienie nawyku wyobrażania sobie to co dziecko chce zapamiętać,
- rozwijanie percepcji i pamięci słuchowej, wzrokowej i dotykowej,
- zapoznanie z technikami ułatwiającymi zapamiętywanie,
- rozbudzenie pozytywnej motywacji do działania,
- tworzenie sytuacji w których dziecko ma poczucie sukcesu,
- wyzwolenie potencjalnych możliwości i zainteresowań dziecka oraz wzmacnianie,
- nawiązanie przyjaznych kontaktów w relacji terapeuta – dziecko,
- systematyczna współpraca z rodzicami i nauczycielami prowadząca do ujednolicenia.
Podczas pracy z dzieckiem stosujemy metody wspierające i stymulujące naturalny rozwój dziecka oraz angażujące wiele zmysłów: słuch, wzrok, dotyk. Są to m.in. metody:
- elementy Metody Dobrego Startu wg M. Bogdanowicz,
- elementy Kinezjologii Edukacyjnej G. Dennisona,
- wybrane techniki relaksacyjne,
- ćwiczenia grafomotoryczne M. Bogdanowicz,
- „Dziecięca matematyka” E. Gruszczyk-Kolczyńskiej,
- elementy Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
- elementy metody Pedagogiki Zabawy.
Zajęcia SI – mgr Anna Bońkowska
I. CELE OGÓLNE ZAJĘĆ Z INTEGRACJI SENSORYCZNEJ:
- ocena rozwoju procesów sensomotorycznych dziecka,
- stymulacja bazowych systemów sensorycznych (dotykowego, przedsionkowego i proprioceptywnego),
- stymulacja układu nerwowego i innych układów w celu pokonywania trudności edukacyjnych,
- wspieranie rozwoju komunikacji werbalnej i niewerbalnej poprzez zabawy ruchowe,
- wspomaganie dziecka w jego własnym dążeniu do samorozwoju.
ODDZIAŁYWANIA TERAPEUTYCZNE:
- niwelowanie obronności dotykowej,
- integracja przetrwałych odruchów,
- rozwijanie obustronnej koordynacji,
- regulacja napięcia mięśniowego,
- wykonywanie ruchów jednostronnych i naprzemiennych,
- zwiększenie możliwości wykonywania zadań opartych o równowagę
z jednoczesną stymulacją zmysłu słuch, - oddziaływanie na układ proprioceptywny w celu zwiększenia świadomości własnego ciała,
- wzmacnianie obręczy barkowej,
- rozwijanie małej motoryki,
- normalizowanie odbioru wrażeń dotykowych, słuchowych
i wzrokowych, - poprawianie stabilizacji centralnej,
- wprowadzanie dużej ilości ćwiczeń różnicujących doznania czuciowe, wzrokowe i słuchowe,
- zróżnicowanie stymulacji przedsionkowo-proprioceptywnej ze szczególnym uwzględnieniem zdolności do utrzymania pozycji antygrawitacyjnych oraz dostarczania wrażeń czucia głębokiego
w obrębie całego ciała, - umożliwienie doświadczania bodźców uciskowych i wibracyjnych
w czasie celowych aktywności, - stymulacja układu nerwowego w celu pokonywania trudności edukacyjnych.
II. Metody prowadzące do osiągnięcia celów:
- metoda SI,
- elementy Integracji Bilateralnej,
- kinezjologii edukacyjnej,
- elementy integracji odruchów dynamicznych i posturalnych wg S. Masgutowej,
- różnorodne techniki plastyczne oraz masaże.
III. Schemat jednostki terapeutycznej:
1) Zajęcia wstępne:
- rozgrzewka (zabawa ruchowa, gimnastyka, może być piosenka/ wierszyk z wykonywaniem gestów lub określonych ruchów).
2) Część główna:
- aktywności przedsionkowe, pobudzenie układu nerwowego, połączone
z innym rodzajem stymulacji sensorycznej. - aktywności wzrokowe, słuchowe, dotykowe, węchowe w zależności od problemów dziecka.
- ćwiczenia korygujące deficyty posturalne m.in. równoważne, obustronnej koordynacji, ruchy naprzemiennie, planowania motorycznego.
- ćwiczenia motoryki małej (przy stoliku jeśli dziecko potrzebuje chwili odpoczynku, na sprzęcie podwieszanym – jednoczesna, wolna, liniowa stymulacja przedsionka).
3) Zakończenie:
- relaksacja, stymulacja proprioceptywna, wyciszenie dziecka.
Gimnastyka korekcyjna – mgr Dorota Góra
CELE ZAJĘĆ:
- zapobieganie pogłębieniu wad postawy,
- kształtowanie odruchu i utrzymania prawidłowej postawy oraz stosowanie go w życiu codziennym,
- wszechstronny i harmonijny rozwój organizmu,
- kształtowanie odruchu prawidłowej postawy ciała,
- kształtowanie świadomości dzieci i rodziców o istnieniu wady i jej skutkach w wyniku braku korekcji,
- wykształcenie świadomości własnego ciała,
- wyrobienie odruchu prawidłowego ustawiania stóp i nawyku prawidłowego chodu,
- przeciwdziałanie nieprawidłowego nawyku i wytworzenie nawyku prawidłowego,
- kształtowanie zdolności do długotrwałego utrzymania postawy skorygowanej,
- usprawnianie motoryki dziecka, podnoszenie ogólnej sprawności
i wydolności organizmu, - korygowanie zaburzeń statyki ciała i przeciwdziałanie ich pogłębianiu się,
- zwiększenie wydolności narządów ruchu, krążenia i oddechowego,
- zwiększenie ruchomości w stawach, wydłużenie, skrócenie
i wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych, - kształtowanie akceptacji potrzeby uczestnictwa w zajęciach gimnastyki korekcyjno – kompensacyjnej,
- umacnianie wiary we własne siły i zdolność osiągania trudnych celów korekcyjnych.
METODY:
- metoda zabawowo – naśladowcza,
- metoda bezpośredniej celowości ruchu – zadaniowa,
- metoda ścisła,
- metoda zadaniowa,
- metody twórcze – ruchowej ekspresji twórczej R. Labana, C. Orffa – powiązanie ruchu z muzyką, ruchu rozwijającego W. Scherborne.
FORMY:
- frontalna,
- zespołowa,
- indywidualna,
- stacyjno-obwodowa,
- ćwiczeń ze współćwiczącym.
SYSTEMATYKA ĆWICZEŃ OBEJMUJE:
- ćwiczenia ogólnorozwojowe,
- ćwiczenia specjalne – korygujące określoną wadę,
- ćwiczenia elongacyjne,
- ćwiczenia prawidłowej postawy ciała,
- ćwiczenia oddechowe,
- ćwiczenia Klappa,
- ćwiczenia orientacyjno – porządkowe,
- ćwiczenia użytkowo – sportowe,
- ćwiczenia uzupełniające.
UKŁAD ZAJĘĆ:
1. Część wstępna :
- czynności organizacyjne ,
- rozgrzewka,
- zabawy organizacyjno-porządkowe,
- zabawy ożywiające,
- ćwiczenia oddechowe
2. Część główna
- ćwiczenia kształtujące prawidłową postawę ciała,
- ćwiczenia mięśni brzucha, obręczy barkowej, grzbietu, tułowia, pośladków, stóp (wzmacniające lub rozluźniające, w zależności od wady)
- ćwiczenia równoważne, chwytne
3. Część końcowa:
- ćwiczenia oddechowe, uspokajające i wyciszające,
- ćwiczenia stóp,
- przyjmowanie i nauka prawidłowej postawy ciała